Το θέατρο από την αρχαιότητα αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι έκφρασης και ψυχαγωγίας τόσο του ηθοποιού όσο και του θεατή. Το θέατρο όμως είναι και ένα μέσο που έχει μεγάλες θεραπευτικές ικανότητες και για τον πομπό αλλά και για τον δέκτη.

Οι ανάγκες και οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας, έχουν ως αποτέλεσμα να χάνουμε ένα μεγάλο μέρος της κινητικότητας και της δημιουργικότητάς μας. Πολλές φορές, ξεχνάμε να τροφοδοτήσουμε εκείνο το εσωτερικό μας κομμάτι που έχει ανάγκη να δημιουργήσει και να απαλλαγεί για λίγο από το καθημερινό του πρόγραμμα.

Μερικές φορές, χρειαζόμαστε και ένα χόμπι πέρα από εκείνο που αποσκοπεί καθαρά στην σωματική μας υγεία. Χρειαζόμαστε κάτι που θα υγιάνει το πνεύμα και την καλλιτεχνική μας πλευρά.

Αν το σκεφτούμε λίγο παραπάνω, το θέατρο αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και ας μην το καταλαβαίνουμε. Όλοι έχουμε «ρόλους». Έχουμε τον ρόλο του συντρόφου, του φίλου, του γονέα, του επαγγελματία, του ανθρώπου. Αυθόρμητα μέσα στην ημέρα μας, εναλλάσουμε τους ρόλους του εαυτού μας που απαιτούνται για την κάθε περίσταση.

Γιατί να ξεκινήσετε θέατρο;

Όταν κάνουμε θέατρο ενεργοποιούνται αυτόματα πολλές πλευρές της ανθρώπινης υπόστασής μας. Υποσυνείδητα, ζωντανεύουν και συνεργάζονται σώμα και πνεύμα με εξαιρετικά αποτελέσματα. Το θεάτρο είναι παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπουμε στο εσωτερικό μας παιδί, να παίξει, να τσαλακωθεί, να κλάψει και να γελάσει ελεύθερα, χωρίς κάποιος να μας κρίνει.

Το θέατρο και η υποκριτική μας βοηθά να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό και τις αλήθειες μας. Όταν παίζουμε κάποιον ρόλο, μας είναι ευκολότερο να βγάλουμε στην επιφάνεια πτυχές του εαυτού μας που δεν γνωρίζαμε ή ακόμα και δεν συμπαθούσαμε ιδιαίτερα. Μας είναι πιο εύκολο, διότι εκείνη την στιγμή δεν είμαστε εμείς. Αλλά ο ρόλος που καλούμαστε να παίξουμε.

Ο αυτοσχεδιασμός, η απομνημόνευση των κειμένων, η έκθεσή μας στο κοινό, η εντονότερη επαφή μας με την τέχνη, είναι μια διαρκής εκγύμναση του πνεύματός μας, με αυτόν τον τρόπο εξασκούμε την οξυδέρκεια του νου μας με έναν διασκεδαστικό τρόπο.

Πέρα από την πνευματική καλλιέργεια, η ενασχόλησή με το θέατρο μας προσφέρει και μιας ήπιας μορφής εκγύμναση. Πολλές φορές καλούμαστε να κυλιστούμε στο δάπεδο, να τρέξουμε, να παίξουμε και όλα αυτά σε μια συνεχή ροή στις πρόβες που θα κάνουμε. Υιοθετούμε μια σωστότερη στάση σώματος, λόγω των σωστών ανάσεων που πρέπει να λαμβάνουμε και καλλιεργούμε ορθότερα μέσω των μαθημάτων και της τριβής, την σωστή τοποθέτηση της φωνής μας.

Όπως άλλωστε λέει και ο Ιδρυτής του Θεάτρου της Τέχνης, Κάρολος Κουν,

«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.»